سلب و لغو حضانت از زن - زوجه - مادر

_{^{پاسخ - امکان سلب و لغو حضانت بعد از توافق زوجین}}

• مطابق ماده 1168 قانون مدنی نگهداری و حضانت اطفال هم حق و هم تکلیف پدر و مادر است؛ به این معنا که تا 7 سالگی که حضانت تکلیف مادر است و پس از آن تا 9 سالگی که تکلیف پدر است هر یک از ایشان علاوه بر اینکه حق دارد بخواهد طفل مشترک برای انجام حضانت و نگهداری نزد او باشد برای اینکار تکلیف هم خواهد داشت.
• ضمانت اجرای خاصی در قانون برای عدم انجام تکلیف حضانت در نظر گرفته نشده است اما جنبه تکلیفی داشتن حضانت باعث می شود که آثاری بر آن مترتب گردد.این آثار عبارتند از :

1- مسئولیت فرد نسبت به تبعات و آثار رفتار طفل یعنی اگر طفل در دوره ای که تحت حضانت هر یک ار ابوین است به دیگری خسارتی وارد کند مسئولیت مدنی خسارات وارده به عهده همان شخص است.

2- ابوین در دوره تکلیف به حضانت و نگهداری استحقاق دریافت مزد و اجرت ندارند.

3- قرارداد اسقاط حق حضانت به جهت داشتن جنبه تکلیفی بنا بر نظر بسیاری از حقوقدانان بی اعتبار است. 

• مطابق قانون حضانت تا پایان 7 سالگی با مادر و پس از ان تا سن بلوغ با پدر است.
• سن بلوغ برای دختر 9 سال و برای پسر 15 سال تمام قمری است.

_{^{امکان توافق بر لغو حضانت از مادر در دوره حق و تکلیف او}}

• در صورتی که زوجین توافق نمایند که حضانت فرزندان مشترک را به زوجه محول نموده و بر همین اساس اقدام به طلاق نمایند، هرگاه زوج بر خلاف توافق خود، تقاضای سلب حضانت فرزندان را از مادر بنماید، اگر علت حادث و جدیدی برای سلب حضانت از زوجه عنوان نکرده باشد، با توجه به تعیین تکلیف این قضیه با توافق زوجین و لازم‌الوفا بودن توافق مزبور بر اساس ماده ۱۰ قانون مدنی، موضوع خواسته زوج محکوم به رد است.
• نظر دیگر این است که حق حضانت از جمله حقوقی است که جنبه تکلیف هم دارد پس اصلاً مسأله حضانت از اول قابل توافق نبوده است و باید ضرورتاً به حکم قانون عمل می شده است.
• مطابق نظر فوق در خصوص حضانت بر خلاف مقررات قانونی نمیشود توافق کرد یا توافق فقط در صورتی صحیح و قابل اعمال است که طرف دیگر اعتراض و خدشه ای به آن وارد ننماید و به محض عدول طرف مقابل، توافق منتفی بوده و باید به حکم قانون عمل شود.